Meble nie lubią światła – uwaga na światło

Wpływ światła. na mebel również jest niekorzystny, jednak nie aż tak destrukcyjny jak opisanych powyżej pozostałych czynników. Światło, szczególnie słoneczne, wpływa zwłaszcza na zmianę barwy drewna. Powoduje płowienie zarówno naturalnej barwy drewna, jak i kolorytu politury. Stosunkowo najbardziej odporne na działanie światła są barwniki za-warte w bejcach, zwłaszcza współcześnie stosowanych. Światło słoneczne wpływa też niekorzystnie na trwałość materiałów obiciowych w meblach tapicerowanych. Impregnacja. Po usunięciu czynnika osłabiającego drewno przystępuje-my do wzmocnienia drewna, czyli do jego impregnacji. Impregnacja polega na nasyceniu drewna impregnatem, czyli wypełnieniu pustych przestrzeni w strukturze drewna stosowną substancją. Oprócz wzmocnienia drewna impregnacja może również w znacznym stopniu, o ile nie całkowicie, zabezpieczyć drewno przed ponowną kolonizacją przez owady. Uwaga. Drewno może być impregnowane przy użyciu rozmaitych substancji. Pamiętajmy jednak, że jeżeli drewno, które zamierzamy impregnować jakąkolwiek z podanych poniżej substancji, ma być również bejcowane, to najpierw bejcujemy, a impregnujemy w dalszej kolejności. Postępowanie takie podyktowane jest faktem, że podczas impregnacji (nawet tej przez wstrzykiwanie) nieco impregnatu osiada

Odnawianie starych mebli na powierzchni drewna, a tak powstała powłoka uniemożliwia prawidłowe zabejcowanie drewna. Można oczywiście po zakończeniu impregnacji próbować zeszlifować drewno, a potem je bejcować, jednak postępowanie takie niezgodne jest z zasadą nieingerencji w substancję mebla. Poza tym jeżeli zaimpregnowaliśmy solidnie, to szlifowanie nic nie da – drewno jest po prostu na wskroś przesycone impregnatem, a ewentualnego bejcowania i tak nie uda się właściwie wyko-nać. W rezultacie powierzchnia drewna będzie zabarwiona nierówno, pełna zacieków i plam. Impregnacja woskiem Najstarszą chyba metodą jest impregnacja drewna woskiem. Metodę tę można stosować na drewno nie pokryte politurą bądź lakierem, czyli drewno surowe lub wcześniej woskowane.

Po ewentualnym zabejcowaniu powierzchni drewna nanosimy woski. Bejcowanie musi nastąpić przed woskowaniem, gdyż tłuste, nawoskowane drewno nie przyjmie bejcy. Trzeba również pamiętać, że na woskowane drewno nie wolno nakładać politury lub lakieru (chociaż można spotkać się też ze zdaniem przeciwnym; piszę o tym przy okazji omawiania woskowania jako techniki wykończeniowej). Wosk podgrzewamy w naczyniu, a następnie nanosimy pędzlem. Metoda impregnacji woskiem nie jest obecnie godna polecenia ze względu na to, że wosk nie przenika głęboko, przeto jest to jedynie impregnacja powierzchniowa. Ponadto impregnacja woskiem zmienia kolor drewna oraz zwiększa znacznie jego masę. Najistotniejszy jest wszakże fakt, iż impregnacja woskiem tylko w niewielkim stopniu wzmacnia strukturę drewna. W gruncie rzeczy impregnowanie starych mebli nie woskiem dla wzmocnienia struktury drewna pozbawione jest głębszego sensu. Zrelacjonuję tu podawaną przez niego metodę, należy jednak pamiętać, ze jego dzieło liczy sobie już kilkadziesiąt lat i wielu dostępnych nam substancji wówczas po prostu jeszcze nie znano. Wreszcie polecana przez niego metoda ma działanie raczej powierzchniowe, odnawia jedynie zewnętrzną warstwę me-bla, nie wzmacniając struktury osłabionych nieraz elementów konstrukcyjnych.

Metodę tę nazywa się kamieniem. Stosowanie tej metody może zająć kilka tygodni z uwagi na długie okresy oczekiwania pomiędzy poszczególnymi jej etapami. Mebel ustawiamy w miejscu, w którym będzie mógł spokojnie stać i nie będzie narażony na kurz. Następnie używając czystego pędzla o calowej lub dwucalowej szerokości, 15-okrywamy cały mebel cienką warstwą surowego oleju lnianego. Konieczne jest tu pewne wyczucie i doświadczenie, ponieważ olej powinien pokrywać wszystkie powierzchnie, nie powinien jednak tworzyć na powierzchniach tłustych jeziorek. Ważne jest, by miejsce, w którym przeprowadzamy całą operację, było ciepłe, może być również nasłonecznione, gdyż w niskiej temperaturze olej lniany staje się sztywny gęsty, co utrudnia, czy wręcz uniemożliwia jakąkolwiek jego penetrację w głąb.