Można używać spirytusu czystego, aczkolwiek ze względu na jego cenę jest to postępowanie pozbawione ekonomicznego sensu, można używać spirytusu denaturowanego: białego bądź fioletowego, można używać również płynów dostępnych pod nazwą: „rozpuszczalnik spirytusowy”.
Używając spirytusu technicznego należy pamiętać, że opary dodatków mających przeciwdziałać jego spożywaniu mogą być szkodliwe, należy więc unikać wdychania oparów takich gatunków spirytusu. Spirytus jest tradycyjnym środkiem używanym w zwalczaniu szkodników bytujących w drewnie. W drewnie litym najlepiej stosować metodę wstrzykiwania, ponieważ spirytus aplikowany pędzlem na powierzchnię drewna szybko paruje. Najlepsza metoda polega na wstrzykiwaniu spirytusu w otwory, a następnie przykryciu danego fragmentu mebla folią. Folię można obciążyć, bądź nawet przykleić do mebla, by spirytus możliwie długo pozostawał w drewnie, nie parując.
W drewnie uszlachetnionym należy zachować ostrożność. Spirytus może rozpuszczać politurę. Bardzo prawdopodobne, że politura położona kilkadziesiąt lat temu. może być w znacznym stopniu odporna na rozpuszczające działanie spirytusu, jednak nawet w takim wypadku, w razie zwilżenia powierzchni politurowanej spirytusem należy szybko powierzchnię osuszyć z użyciem gąbki lub chłonnej szmatki. Spirytus nie zmienia koloru powierzchni drewna, może jednak, jak już powiedziano, rozpuścić politurę, może również rozpuścić barwnik, którym zabejcowano drewno, aczkolwiek ta druga ewentualność jest mało prawdopodobna.
