W systemach ogrzewania, wentylacji i klimatyzacji, rekuperacja powszechnie używana jest do ponownego wykorzystania ciepła odpadowego z powietrza wywiewanego do atmosfery.
Konstrukcja rekuperatorów
Urządzenia rekuperacyjne zazwyczaj zawierają szereg równoległych płyt aluminiowych, plastikowych, wykonanych ze stali nierdzewnej lub włókien syntetycznych, których pary alternatywne są zamknięte z dwóch stron. Tworzą w ten sposób podwójne zestawy kanałów, rozmieszczonych pod kątem prostym względem siebie. Zawierają one powietrze zasilające i wyciągowe w formie strumieni. W ten sposób ciepło z strumienia powietrza wylotowego jest przenoszone przez płyty oddzielające, a następnie doprowadzane do strumienia powietrza zasilającego. Producenci z Warszawy twierdzą, że ich skuteczność wynosi do 80% w zależności od specyfikacji urządzenia. Rekuperatory mogą być wykorzystywane także do zwiększenia wydajności turbin gazowych w celu wytwarzania energii pod warunkiem, że gaz wydechowy jest cieplejszy niż temperatura wylotowa sprężarki. Ciepło wydechowe z turbiny służy do wstępnego nagrzewania powietrza przed sprężarką przed dalszym ogrzewaniem w komorze spalania, zmniejszając w ten sposób konieczność wprowadzenia paliwa. Im większa różnica temperatur pomiędzy turbiną a sprężarką, tym większa jest korzyść z rekuperatora. W praktyce, dzięki jego użyciu możliwe jest podwojenie wydajności turbiny.
Właściwości rekuperatorów
Właściwości tego typu urządzeń można przypisać zależnościom między wielkością fizyczną jednostki, a odległością ścieżki powietrznej i rozstawem płyt. W celu równomiernego spadku ciśnienia powietrza przez urządzenie, mała jednostka będzie miała wąski rozstaw płyt oraz niższą prędkość powietrza niż większa jednostka. Obie jednostki mogą być jednak równie skuteczne. Ze względu na projekt przepływów poprzecznych jednostki, jej fizyczna wielkość będzie podyktowana długością ścieżki powietrza. Tym samym kiedy wzrasta, zwiększa się przenikanie ciepła, ale równocześnie spada również ciśnienie. Odstęp między płytami zwiększa się, aby zmniejszyć spadek ciśnienia. To z kolei zmniejsza transfer ciepła. Gdy odzysk ciepła nie jest wymagany, standardowo urządzenie jest omijane poprzez zastosowanie tłumików umieszczonych w układzie dystrybucji wentylacji. Zakładając, że wentylatory są wyposażone w sterowanie prędkością falownika oraz utrzymywane w stałym ciśnieniu w systemie wentylacyjnym, spadek ciśnienia powoduje spowolnienie działania silnika wentylatora, a tym samym zmniejszenie zużycia energii oraz poprawę sezonowości systemu, system ten popularny jest w mieście Warszawa.