To odklejanie się ma zwykle formę pęcherzy, oczywiście możliwe jest ich usunięcie, nie jest to jednak naprawa łatwa. Szczególnie podstępne są pęcherze, które pojawiają się na meblach, na których politura jest dobrze zachowana. Sprawiają wrażenie niegroźnej usterki, a w istocie wymagają często wymiany politury, o ile nie na całym meblu, to z pewnością na znacznym jego fragmencie. Unoszących się oklein szukamy przede wszystkim w miejscach łączenia oklein, przyglądając się im bacznie. Nabywszy pewnego doświadczenia, można delikatnie wodzić po meblu opuszką palca i tak znajdować nierówności, a następnie się tym nierównościom przyglądać. Dobre efekty daje delikatne obstukiwanie powierzchni okleiny paznokciem. Trzeba to robić ostrożnie i słuchać, jaki dźwięk powoduje postukiwanie. Trudno jest opisać dźwięk, koniecznie jest tu po prostu doświadczenie, mogę jednak podpowiedzieć, że dźwięk, jaki powstaje przez postukiwanie miejsca, na którym okleina się uniosła, jest po prostu inny niż dźwięk powstający przy postukiwaniu sąsiednich miejsc. Do zagadnienia tego powrócę jeszcze w miejscu, w którym opisywane będą metody reperacji oklein. Następnie przechodzimy do oceny stopnia zniszczenia poszczególnych elementów mebla. Jeżeli mebel kiwa się, chybocze, to należy zbadać przyczynę tego zjawiska. Możliwe, ze mebel skrzyniowy (szafa, kredens) utracił jedną z nóg, bądź nogi są nierównej długości. Brak lub nierówna długość nóg w meblu skrzyniowym nie powinny zniechęcać nas do kupna takiego mebla. Nogi, czy to toczone, czy w formie klocków, są łatwe do reperacji lub wymiany.
Okleiny odklejają się
