Jeżeli chodzi o naprawę uszkodzonych połączeń klejowych, to ogólna zasada sprowadza się do wykonania nowej spoiny w miejscu starej. Czynności, które należy podjąć przy naprawianiu spoiny klejowej, opisane są poniżej. Najpierw rozłączamy całkowicie reperowane złącze. Metody rozbierania mebli opisane zostały na początku książki. Czasem wystarczy rozłączyć jedno osłabione złącze, nie rozbierając przy tym całego mebla. Po prostu wyciągamy czop z gniazda. Należy jednak robić to powoli i ostrożnie, tak by nie uszkodzić innych złączy, albo co gorsza nie złamać jakiejś części mebla. Może się zdarzyć, że naprawa, która miała w założeniu polegać na sklejeniu jednego złącza, skończy się rozebraniem całego mebla i ponownym jego sklejeniem. Nie należy się tym jednak zniechęcać, prawdę mówiąc taka naprawa, polegająca na sklejenia mebla od nowa sprawi, że osłabiona latami obciążeń konstrukcja mebla zyska na solidności. Po rozebraniu złącza czyścimy gniazdo i czop z resztek kleju. Następnie składamy połączenie i sprawdzamy, czy nie ma luzów, złącze bowiem powinno być ciasne, klej powinien sklejać, a nie wypełniać puste przestrzenie wewnątrz gniazda. Bardzo prawdopodobne, że luzy będą, zwłaszcza jeżeli spoina skruszyła się dawno, to złącze po prostu się wyrobiło i musimy temu przeciwdziałać. Przeciwdziałanie jest bardzo proste – uzupełniamy wolne przestrzenie w złączu wklejonymi niewielkimi kawałkami drewna. Bardzo dobrze spełniają swoją rolę paski for-nim, którymi oklejamy czop lub wyklejamy ścianki gniazda. Następnie smarujemy złącze klejem i wprowadzamy czop do gniazda. Ściągamy mebel zaciskami stolarskimi, związujemy sznurem lub ściskamy spoinę w inny sposób i pozostawiamy mebel w spokoju, pozwalając klejowi stwardnieć. Istnieje jeszcze jedna, można rzec, stara metoda reperowania obluzowanych złącz, której stosowania jednak nie polecam. Otóż po oczyszczeniu obu elementów złącza z resztek starego kleju smarujemy wszystko klejem, czop owijamy kawałkiem nasączonego klejem płótna.
