Wydaje się, że warto kupować meble tworzone według projektów słynnych projektantów, czy też stolarzy. Nie mamy przeważnie gwarancji, że dany mebel wyszedł spod ręki konkretnego stolarza, w najlepszym wypadku mebel pochodzi zazwyczaj z pracowni konkretnego stolarza artysty. Częściej zdarza się, iż mebel został wykonany na wzór jego mebli, czy według jego projektów. Można tu podać wiele nazwisk. Największą sławę wśród twórców mebli osiągnęli niewątpliwie trzej Anglicy działający w XVIII wieku: Th-mas Chippendale, George Hepplewhite i Thomas Sheraton. Przy czym o ile Chippendale i Fiepplewhite sarni wytwarzali meble, o tyle Sheraton zajmował się jedynie projektowaniem. Sława tej trójki wzięła się nie tylko z ich mebli, ale przede wszystkim z książek, które opublikowali. Thomas Chippendale urodził się w 1718 roku, zmarł w 1779 roku, opublikował w 1754 roku książkę The Gentleman and Cabinet-Maker’s Director, znaną również jako Director. Publikacja ta cieszyła się tak dużym powodzeniem, że już po roku ukazało się jej wznowienie, a w 1762 roku trzecie wydanie, wzbogacone o nowe ilustracje i nowy tekst. Książka Chippendale’a pomyślana była jako przewodnik dla rzemieślników
Spotkałem się także z informacją (nie pamiętam jednak gdzie), że w pewnym okresie swojego życia Sheraton był osobiście zaangażowany w działa-nie pracowni wytwarzającej meble – według jego projektów. Wpływ Chippendale’a na meblarstwo jego czasów i późniejsze jest wprost nieoceniony. Chippendale był pierwszym rzemieślnikiem-projektantem, od którego nazwiska powstała nazwa stylu w meblarstwie, podczas gdy przed nim style nazywano od imienia panującego właśnie króla lub królowej. George Hepplewhite zmarł w 1786 roku. Nieznana jest data jego urodzin, również niewiele wiadomo o życiu tego twórcy. Dwa lata po jego śmierci, jego żona – Mice Hepplewhite wydała książkę, dzięki której do dnia dzisiejszego głośne jest imię jej męża. O ile w przypadku Chippendale’a zachowały się pojedyncze meble jego autorstwa, o tyle ze spuścizny Hepplewhite’a została nam głównie książka z projektami. Nie ma dowodów na to, że przypisywane Hepplewhite’owi meble rzeczywiście wyszły z jego pracowni. Dzieło Hepplewhite’a, które na kilkadziesiąt lat zdominowało wzornictwo meblowe, szczególnie jeśli chodzi o meble angielskie. Hepplewhite ze szczególnym upodobaniem projektował meble skrzyniowe, chętnie dekorując je w technice intarsji. Thomas Sheraton był trzecim z wielkiej trójcy angielskich projektantów. Urodził się w 1751 roku, zmarł w 1806 roku. Był jedynym z wielkiej trójcy, który prawdopodobnie sam nie wytwarzał mebli, nie był również zaangażowany w żadne przed-sięwzięcie produkcyjno – handlowe jako udziałowiec. Właśnie w czasach Sheratona nastąpiły w meblarstwie znaczne zmiany. Wcześniej stolarz wytwarzający meble był zazwyczaj również ich projektantem i sprzedawcą (było tak właśnie w wypadku Hepplewhite’a i Chippendale’a), natomiast w czasach Sheratona sprawa zaczęła wyglądać nieco inaczej, gdyż projektanci, jak Sheraton, zajmowali się projektowaniem mebli, które następnie produkowane były przez manufaktury, właśnie z wykorzystaniem projektów.
Projekty swoje Sheraton zawarł w kilku książkach, najważniejsza z nich to The Cabinet Maker and Upholsterer’s Drawing Book. Sheraton pomimo, że ostatni, jest czasem uważany za najwybitniejszego z trzech. Jego fantazja dorównywała pomysłowości Chippendale’a, jednak jego projekty zawierają pewną dozę prostoty, której czasem brakowało bogato zdobionym meblom Chippencłale’a.