Grzejnik tego typu to stalowa rura z użebrowaniem, wykonanym najczęściej w postaci spirali uzyskanej przez nawinięcie płaskownika. Warunkiem poprawnego jego działania jest dokładne połączenie żeber z rurą. Do zalet należy niski koszt i możliwość montażu w miejscach, gdzie nie mieszczą się zwykłe grzejniki. Jest przeznaczony do pracy w instalacjach o ciśnieniu czynnika grzewczego, najczęściej wody, do 10 atm (1 MPa). Przy instalowaniu grzejników typu „Favier” należy przestrzegać kilku podstawowych zasad dotyczących ich rozmieszczenia w stosunku do elementów budynku . Powierzchnię rur i żeber trzeba pokryć farbą ochronna, tzw. do grzejników, odporna na podwyższone temperatury. Chodzi nie tylko o względy estetyczne, ale przede wszystkim o ochronę przed korozją.
Dla budujących własne mieszkanie rury Faviera mają prawie same zalety. Przede wszystkim są dostępne w przeciwieństwie do grzejników żeliwnych oraz tańszych od nich innych rodzajów grzejników. Mają jednak i wadę – dużą wadę. Są niezbyt eleganckie. Zawieszanie rur Faviera głównie w zakładach przemysłowych, magazynach, warsztatach, mogłoby wywołać niemiłe skojarzenia. A jednak warto je zainstalować. Czasem może być to jedyne wyjście, gdyż pojedyncze „żeberko” żeliwne dostępne w sklepie kosztuje, po przeliczeniu czarnorynkowym, 2,5 – 3 tys. zł. Trzeba tylko zasłonić, ale tak. aby nie pogorszyć warunków obiegu ciepłego powietrza i umożliwić dostęp w celu czyszczenia. W internecie są przykłady osłonięcia rur zainstalowanych we wnęce podokiennej.
Pierwsze rozwiązanie polega na zainstalowaniu osłony z desek, przymocowanej do dwóch poziomych łat o przekroju 5 x 5 cm: Jedna (dolna) jest przykręcona do podłogi wkrętami i kołkami rozprężnymi. Górna może być umocowana również wkrętami do drewna, gdy parapet jest drewniany. Cała osłonę można mocować inaczej. Do jednego z końców obu łat przykręca się rozpórki meblowe. Dokręcając ich śrubami, można łaty rozpierać we wnęce pomiędzy jej bocznymi ścianami. Deski łub listwy osłonowe mocuje się wkrętami do łat. pozostawiając między nimi szpary na przepływ powietrza. Ostatniej deski w osłonie, tej przykrywające rozpórkę. nie przykręcamy. Mocujemy ją dopiero po rozparciu osłony we wnęce.
Demontaż osłony można przeprowadzić po odkręceniu tej ostatniej deski. Szpary (odstępy) między deskami powinny wynosi 1 -2cm. Dodatkowo należy na ich bokach wykonać ozdobne wycięcia, np. w kształcie półokręgów. Polepszą one obieg powietrza. W internecie jest pokazany prosty i szybki sposób ich wycinania. Do tego celu dwie deski zsuwamy bokami i ściągamy na końcach ściskami. Wiertłem wycina się jeden duży otwór na styku desek, otrzymując dwa półkoliste wycięcia. Kształt desek lub listew osłonie może być dowolny. Mogą być również zainstalowane poziomo. Ważne jest jednak takie ułożenie, aby zapewnić jak najlepszą wymianę powietrza – dopływ zimnego i odpływ ciepłego. Rury Fayiera dają się instalować również w kuchniach. Wtedy naturalną osłonę można utworzyć ze stojących szafek kuchennych. Gdy parapet znajduje się wyżej od poziomu blatu, to szafki dosuwamy do ściany, w jednej linii, a pod parapetem instalujemy kratkę wywiewową. Najłatwiej wykonać ją z płyty lub sklejki, wiercąc szereg otworów lub wycinając szczeliny. Kratkę – osłonę można wyciąć z blachy aluminiowej lub innej nierdzewnej. Przykręca się ją tylko do blatu szafek, do umocowanej na nim łaty drewnianej.
Wysokość kratki powinna być taka, aby blat wraz z nią można było swobodnie wsunąć pod parapet. Pozostaje tylko wykonanie otworów nawiewowych. Trzeba w tym celu w cokołach szafek wywiercić otwory o średnicy 20 – 30 mm. Ostatnia osłona jest ściśle powiązana z całym urządzeniem mieszkania. W tym wypadku – z niskim podestem wyłożonym poduszkami. Otwory nawiewowe wykonuje się w jego czole, wywiewowe – w oparciu. Poza sezonem grzewczym szczeliny nawiewowe można całkowicie przysłonić poduszkami, na czas ogrzewania zaś usuwać je lub ograniczać ich liczbę. Pokazano sposób wykonania podestu. Składa się on z krzyżujących się desek tworzących ruszt, z przymocowanej do czoła deski osłonowej ze szczelinami i z blatu, przykręconego do rusztu. Można też go wykonać w sposób opisany w rozdziale „Drewniany podest”. Rezygnujemy wtedy z jednej z wysuwanych szuflad i zamiast niej wykonujemy otwory nawiewowe. Trzeba również zaopatrzyć deski w otwory lub szczeliny, dla zapewnienia dobrego przepływu powietrza.
