Na czynności przygotowawcze warto poświęcić czas, by gotowy wyrób lepiej się prezentował i miał większą trwałość. Wymaga to jednak trochę cierpliwości. Niezależnie od tego, czy masz zamiar naklejać obrazki na panelu z płyty pilśniowej, na starym drew-nie czy na powierzchni malowanej, przedmiot musi być najpierw wygładzony papierem ściernym, gdyż lakierowanie uwypukli wszelkie nierówności. Nawet w płycie pilśniowej zdarzają się szczeliny w miejscach, gdzie włókno drewniane nie zostało dokładnie sprasowane. Można je wypełnić specjalną masą. W starych meblach lub innych zabytkowych przedmiotach zdarzają się otwory po kornikach lub rysy. Możesz je zostawić, by zachować charakter staroci, jeśli jednak zdecydujesz się je wypełnić, użyj specjalnej masy szpachlowej do uzupełniania ubytków w drewnie.
Rodzaj papieru rodzaju powierzchni. Do większości projektów realizowanych na podkładzie z płyty pilśniowej stosowałam papier krzemowo-węglikowy o ziarnistości 400. Jeśli masz do czynienia z drewnem lub powierzchnią malowaną, wybierz bardziej gruboziarnisty papier. Najlepiej poradź się sprzedawcy. Łatwiej ci będzie pracować, gdy owiniesz papierem ściernym niewielki klocek drewna – dla uzyskania lepszego chwytu. Jeśli mocowania (zawiasy i uchwyty) są widoczne na powierzchni przed-miotu, zdejmij je na czas malowania lub zalep taśmą klejącą. Do polerowania papierem ściernym zakładaj na twarz maseczkę. Gruntowanie wykonuje się w celu zabezpieczenia powierzchni przed przystąpieniem do malowania. Do realizacji wszystkich przedstawionych w tej książce projektów używałam gruntu wodnego: białego —do decoupage’u jaśniejszego, lub szarego — do ciemniejszego. Przed przystąpieniem do gruntowania miękką szmatką zetrzyj z po-wierzchni pył, następnie pomaluj ją cienką, równomierną warstwą gruntu. Drewno maluje się zawsze wzdłuż włókien.
Powierzchnie z zagłębieniami ma-luje się od środka ku brzegom. Najpierw delikatnie wymieszaj farbę, nie potrząsaj jednak puszką, gdyż spowodowałoby to pojawienie się pęcherzyków powietrza. Do realizacji większości projektów używa-łam farb emulsyjnych, które następnie zabezpieczałam lakierem. Dla równomiernego rozprowadzenia farby po powierzchni potrzeb-ny ci będzie szeroki płaski pędzel. Kiedy farba dokładnie wyschnie, musisz jej powierzchnię przetrzeć papierem ściernym. Wygładzisz w ten sposób wszelkie nierówności i usuniesz najbardziej widoczne ślady pędzla. Przed nałożeniem drugiej warstwy wytrzyj powierzchnię miękką szmatką, aby usunąć proszek ze startej farby. Zawsze przy czyszczeniu papierem ściernym osłaniaj twarz maseczką.
Jest to miałki metaliczny proszek, zastępujący – poza głównymi kolorami: złotym, srebrnym i brązowym – również w bardzo wielu innych barwach. Miesza się go ze specjalną substancją lub też z klejem poliwinylooctanowym albo lakierem. Cała sztuka polega na tym, by bardzo równomiernie wymieszać proszek z płynem tak, by po pomalowaniu jego drobinki były jednolicie rozmieszczone po całej powierzchni. Cząsteczki proszku są niezwykle drobne, dlatego przed przystąpieniem do pracy załóż maskę i staraj się mieszać delikatnie, by pył się nie unosił. Pomaluj mieszaniną równomiernie całą powierzchnię, starając się, by pociągnięcia pędzlem nie zachodziły na siebie – spowodowałoby to większe zagęszczenie proszku w niektórych miejscach . Do osłonięcia niektórych fragmentów powierzchni, na przykład brzegów, posłuż się taśmą klejącą o niskiej przyczepności. Jeśli musisz zasłonić powierzchnię zakrzywioną, ponacinaj z jednej strony krawędź taśmy w odstępach 1 cm i nałóż ją na zaokrągloną powierzchnię. Aby dodatkowo upiększyć wzór, posłuż się farbą do reliefów. Tubka z farbą jest wyposażona w specjalny aplikator, który działa tak jak strzykawka do dekorowania tortów. Regularnie sprawdzaj, czy jego wylot nie został zatkany przez zaschniętą farbę. Jeśli by tak się stało, spróbuj przetkać go szpilką. Farba ta schnie dość długo.
